Opnieuw de bergen in
Door: Edric
Blijf op de hoogte en volg Edric
07 September 2018 | Spanje, Trabadelo
Om 7:00 ging het licht aan, er werd nog even kortaf "Buenos dias" naar binnen geroepen; de Albergue polizei liet er geen gras over groeien: om 8 uur stipt moest het gebouw leeg zijn. Gelukkig goed geslapen; geen snurkers dit keer, maar de Fransman zat wel soms te praten (eerder schreeuwen) in zijn slaap. Ex-soldaat, vermoedelijk iets PTSS-achtigs.
Na de zoveelste tortilla/koffie/jus als ontbijt (blijkt toch de beste bodem) reden we de bergen tegemoet. Eerste kilometers gingen rustig omhoog. De laatste 8 kilometers waren een stuk steiler, maar het ging uiteindelijk bij beiden goed tot zeer goed.
De afdaling was helaas zenuwslopend. Heel steil, matig wegdek en boven op de top was het ook wat gaan regenen. Met dichtgeknepen billen en remmen de eerste 10 kilometer naar beneden gereden. Mijn remschijven waren zo heet dat ze gingen suisses van het water dat erop spatte. Daarna werd de weg beter en minder steil. In een keer werd het heerlijk dalen naar Ponferreda.
Even wat chaos bij het inchecken. Zoals vaker bij een barretje. Weinig personeel, topdrukte vanwege lunchtijd, geen woord Engels. Gelukkig kwamen er tegelijkertijd twee Nederlandse vriendinnen met een Zuid-Amerikaanse vriend aan die ook Duits sprak. Na wat tolkwerk kwam alles natuurlijk weer goed. Fietsen konden in de berging en wij hadden een simpele maar verder prima kamer.
Zoals bijna alle dagen hadden we niet echt geluncht. Wel continue gegeten (bananen, brood met chorizo), maar tegen vieren gaat de maag dan weer behoorlijk knorren. Dus bij een bakkertje nog wat gehaald en daarna de Tempeliersburcht bezocht. Groot, uiteindelijk ruim een uur rondgestruind.
Vlak bij het hotel, buiten het toeristische centrum gegeten tussen de locals. Althans, wij eten en de locals om ons heen alleen een drankje drinkend. Die teren waarschijnlijk nog steeds op hun uitgebreide lunch. Zij wel...
Vandaag een korte dag, met wederom een kleine aanpassing in het reisplan. Het idee was om te fietsen naar Villafranca del Bierzo. Was trouwens een leuk stadje en een prima plek voor - eindelijk- een warme lunch. Als echte wielrenners viel de keuze natuurlijk op pasta.
Maar daarna toch doorgereden naar Trabadelo. Scheelt morgen weer 7 kilometer (licht) klimmen. Leuk hotelletje, maar drie kamers en gezellige Nederlandse eigenaresse.
Morgen de koninginnerit. Meer dan 1000 meter klimmen en een stuk steiler dan gisteren. Maar eens kijken of de benen een beetje hersteld zijn van gisteren.
Na de zoveelste tortilla/koffie/jus als ontbijt (blijkt toch de beste bodem) reden we de bergen tegemoet. Eerste kilometers gingen rustig omhoog. De laatste 8 kilometers waren een stuk steiler, maar het ging uiteindelijk bij beiden goed tot zeer goed.
De afdaling was helaas zenuwslopend. Heel steil, matig wegdek en boven op de top was het ook wat gaan regenen. Met dichtgeknepen billen en remmen de eerste 10 kilometer naar beneden gereden. Mijn remschijven waren zo heet dat ze gingen suisses van het water dat erop spatte. Daarna werd de weg beter en minder steil. In een keer werd het heerlijk dalen naar Ponferreda.
Even wat chaos bij het inchecken. Zoals vaker bij een barretje. Weinig personeel, topdrukte vanwege lunchtijd, geen woord Engels. Gelukkig kwamen er tegelijkertijd twee Nederlandse vriendinnen met een Zuid-Amerikaanse vriend aan die ook Duits sprak. Na wat tolkwerk kwam alles natuurlijk weer goed. Fietsen konden in de berging en wij hadden een simpele maar verder prima kamer.
Zoals bijna alle dagen hadden we niet echt geluncht. Wel continue gegeten (bananen, brood met chorizo), maar tegen vieren gaat de maag dan weer behoorlijk knorren. Dus bij een bakkertje nog wat gehaald en daarna de Tempeliersburcht bezocht. Groot, uiteindelijk ruim een uur rondgestruind.
Vlak bij het hotel, buiten het toeristische centrum gegeten tussen de locals. Althans, wij eten en de locals om ons heen alleen een drankje drinkend. Die teren waarschijnlijk nog steeds op hun uitgebreide lunch. Zij wel...
Vandaag een korte dag, met wederom een kleine aanpassing in het reisplan. Het idee was om te fietsen naar Villafranca del Bierzo. Was trouwens een leuk stadje en een prima plek voor - eindelijk- een warme lunch. Als echte wielrenners viel de keuze natuurlijk op pasta.
Maar daarna toch doorgereden naar Trabadelo. Scheelt morgen weer 7 kilometer (licht) klimmen. Leuk hotelletje, maar drie kamers en gezellige Nederlandse eigenaresse.
Morgen de koninginnerit. Meer dan 1000 meter klimmen en een stuk steiler dan gisteren. Maar eens kijken of de benen een beetje hersteld zijn van gisteren.
-
07 September 2018 - 19:08
Marja Oudshoorn:
Leuk om jullie belevenissen te lezen. Succes en een hele prestatie hoor! -
08 September 2018 - 06:56
Wil:
Tijdens onze vakantie hebben wij in Trabadelo de lunch gebruikt.
Ik ben benieuwd hoe jullie verder gaan. Gaan jullie richting Lugo of gaan jullie (zoals wij destijds) over Sarria en Portomarin?
Vandaag veel sterkte met het klimmen.
P.S.: Hebben mensen jullie al gevraagd of jullie aan het trainen zijn voor de Ronde van Spanje, de Vuelta? Die volg ik nu elke dag en deze is nu in noord-Spanje.
Groeten,
Wil en Wil -
11 September 2018 - 20:53
Shirley Oudshoorn:
So interesting to read all your experiences...well done gentlemen!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
