over de helft....
Door: Edric en Karen
Blijf op de hoogte en volg Edric
05 September 2005 | Australië, Sydney
Hallo iedereen,
om maar met de deur in huis te vallen... van het zonnen is weer eens niets terecht gekomen. Het waaide als een gek en er was nauwelijks strand (extreem hoog water). Toen het tij gezakt was hebben we nog een strandwandeling kunnen maken naar de Coloured Sands. De rotsen boven het strand hadden een schakeling van kleuren: geel, rood, wit, zwart... zou daar de naam Rainbow Beach vandaan komen? Het was in ieder geval mooi om te zien in de ondergaande zon.
Over de volgende dag kunnen we vrij kort blijven. Via de Glasshouse mountains (oude vulkanen) en de fruitstalletjes langs de weg (de aardbeien waren extreem lekker) kwamen we aan in Brisbane, de derde stad van Austrlie. Voor Karen waren het de eerste wolkenkrabbers van haar leven... hoe dan ook, Brisbane is een leuke stad. 's Avonds gegeten in het gezellige Chinatown en geslapen in een overjarige Inn.
Wat meer ervaringen volgden de volgende dag (inmiddels 27 augustus). Onderweg gestopt in Nimbin... we waanden ons direct in Amsterdam. Geen grachten of rode lichtjes, wel een welbekende kruidge geur. Welkom in de hippiehoofdstad van Australie..., waar marihuana op straat wordt aangeboden door lieve, onschuldig uitziende omaatjes. Daarna kon ons geluk niet op: na 30 dode kangaroes langs de kant van de weg zagen we dan eindelijk een SPRINGlevend exemplaar in het wild. s' Avonds geslapen in Bellingen. Het zou een gezellig stadje moeten zijn... het was een dode boel. Het enige wat nog wat leven in de brouwerij bracht was de kolonie kakkerlakken in ons hostel.
Bellingen was de uitvalsbasis voor ons bezoek aan het Dorrige N.P. Een mooi regenwoud waar we een lange wandeling hebben gemaakt in een echte regenwoud-atmosfeer: regen.
De maandag daarop gingen we weer verder zuidwaarts, via de zogenaamde Waterfall Way naar Murrurundi, een echt Australisch gat. Wel geweldig gegeten in het lokale hotel/restaurant/bar/sociaal centrum/sportclub.
Dinsdag 30 augustus vertrokken we richting Sydney. Onderweg nog een brandend steenkolenveld bezocht (stond al meer dan 5000 jaar in de fik). Eenmaal in Sydney aangekomen konden we het hostel niet in... we waren blijkbaar vergeten de toegangscode aan te vragen. Dat werd op z'n Hollandsch opgelost: een heitje voor een karweitje. Als m'n vader en ik een bank hielpen versjouwen, mochten wij de telefoon lenen... Het hostel (Wattle House) is een echte aanrader: heel erg huiselijk, netjes en schoon. Teddyberen op bed en badjassen aan de kapstok. En dat voor een backpackershostel. 's Avonds naar Darling Harbor, een groot uitgaancentrum met bars, restaurants en winkels. Daar zijn we naar het Aquarium geweest, met vogelbekdieren die we nu eindelijk eens goed konden zien, haaien en enorme roggen (=vloerkleed) zeehoden, Nemo & Co en een nieuwsgierige octopus.
de volgende dag konden we op eigen gelegenheid (zonder ouders....) de stad verkennen. Sydney is een erg aantrekkelijke stad. Heel veel gezien, heel veel gelopen en we komen zeker nog een keer terug.
de donderdag erop nog een dag voor onszelf in Sydney. Ditmaals naar de Taronga Zoo, een errug mooie dierentuin met een dito uitzicht over de stad. Veel Australische dieren natuurlijk, o.a. een zeer intimiderende emu (wij waren banger voor hem dan hij voor ons...). Daarna nog even door naar het surfstrand van Manly en voor een habbekrats gegeten bij een van de ontelbare eetstalletjes in de stad.
vrijdag 2 september moesten wij de stad helaas verlaten. Deze dag stond in het teken van de Blue Mountains. De Three Sisters gezien (drie versteende aboriginalvrouwen..), heel veel look-out en lullige watervallen en een leuke nature trail. In Bathurst geslapen in een ijskoud hotel boven een gezellige pub (lekker bier!!). Volgens Karen had dit creepy hotel de schimmigste badkamer waar ze ooit heeft gedouched...
de volgende, koude dag vroeg op voor een tocht van 600 km naar Tocumwal (weer een gat). Onderweg hebben we in recordtijd appels, passievruchten, meloen en een Nashi Peer naar binnen gewerkt. We waren namelijk verplicht het fruit of weg te gooien, of op te eten. Als echte Hollanders kozen we voor de laatste optie. En dat alleen maar wegens fruitvliegen waar ze hier schijnbaar doodsbang voor zijn.. Onderweg het complete Australische dierenrijk tegengekomen: kangeroes, emoes, lepelaars, heel veel schapen/koeien/papegaaien in alle kleuren en maten. Het gat bezat trouwens wel een prima motel.
De zondag erop was het weer koud, maar wel lekker zonnig. Op naar Bendigo, een oude goudstad. Onderweg in de haven van Echuca nog een hoop Missisippi-achtige stoomboten (als je begrijpt wat ik bedoel...) gezien.
Bendigo is echt een heel mooie stad, ooit (rond 1880) de rijkste stad ter wereld (zeggen ze...). De reden: goud!. Dus zijn we de goudmijn ingegaan, 60 meter onder de grond, compleet met een helm en verlichting. Zelf helaas geen goud gevonden...
En dat brengt ons bij vandaag, maandag 5 september, 23:12 lokale tijd. Na een rit langs minder interessante goudzoekerssteden, Karen eerste contact met het thuisfront kwamen we aan in het Grampians N.P. met wel honderden kangaroes die wel allemaal onderweg zijn tegengekomen. Ook een wandeling gemaakt langs een waterval die je over de hele lengte van boven naar benden kon afdalen (en helaas ook weer terug.... HIJG). Nu zitten we in Tim's Place in Halls Gap, inmiddels ruim 4000 kilometers van Cairns vandaan. Nu nog even kijken of die enorme kangaroe nog steeds voor de deur van ons huisje staat te grazen. En by the way... de sterrenhemel is hier schitterend.
om maar met de deur in huis te vallen... van het zonnen is weer eens niets terecht gekomen. Het waaide als een gek en er was nauwelijks strand (extreem hoog water). Toen het tij gezakt was hebben we nog een strandwandeling kunnen maken naar de Coloured Sands. De rotsen boven het strand hadden een schakeling van kleuren: geel, rood, wit, zwart... zou daar de naam Rainbow Beach vandaan komen? Het was in ieder geval mooi om te zien in de ondergaande zon.
Over de volgende dag kunnen we vrij kort blijven. Via de Glasshouse mountains (oude vulkanen) en de fruitstalletjes langs de weg (de aardbeien waren extreem lekker) kwamen we aan in Brisbane, de derde stad van Austrlie. Voor Karen waren het de eerste wolkenkrabbers van haar leven... hoe dan ook, Brisbane is een leuke stad. 's Avonds gegeten in het gezellige Chinatown en geslapen in een overjarige Inn.
Wat meer ervaringen volgden de volgende dag (inmiddels 27 augustus). Onderweg gestopt in Nimbin... we waanden ons direct in Amsterdam. Geen grachten of rode lichtjes, wel een welbekende kruidge geur. Welkom in de hippiehoofdstad van Australie..., waar marihuana op straat wordt aangeboden door lieve, onschuldig uitziende omaatjes. Daarna kon ons geluk niet op: na 30 dode kangaroes langs de kant van de weg zagen we dan eindelijk een SPRINGlevend exemplaar in het wild. s' Avonds geslapen in Bellingen. Het zou een gezellig stadje moeten zijn... het was een dode boel. Het enige wat nog wat leven in de brouwerij bracht was de kolonie kakkerlakken in ons hostel.
Bellingen was de uitvalsbasis voor ons bezoek aan het Dorrige N.P. Een mooi regenwoud waar we een lange wandeling hebben gemaakt in een echte regenwoud-atmosfeer: regen.
De maandag daarop gingen we weer verder zuidwaarts, via de zogenaamde Waterfall Way naar Murrurundi, een echt Australisch gat. Wel geweldig gegeten in het lokale hotel/restaurant/bar/sociaal centrum/sportclub.
Dinsdag 30 augustus vertrokken we richting Sydney. Onderweg nog een brandend steenkolenveld bezocht (stond al meer dan 5000 jaar in de fik). Eenmaal in Sydney aangekomen konden we het hostel niet in... we waren blijkbaar vergeten de toegangscode aan te vragen. Dat werd op z'n Hollandsch opgelost: een heitje voor een karweitje. Als m'n vader en ik een bank hielpen versjouwen, mochten wij de telefoon lenen... Het hostel (Wattle House) is een echte aanrader: heel erg huiselijk, netjes en schoon. Teddyberen op bed en badjassen aan de kapstok. En dat voor een backpackershostel. 's Avonds naar Darling Harbor, een groot uitgaancentrum met bars, restaurants en winkels. Daar zijn we naar het Aquarium geweest, met vogelbekdieren die we nu eindelijk eens goed konden zien, haaien en enorme roggen (=vloerkleed) zeehoden, Nemo & Co en een nieuwsgierige octopus.
de volgende dag konden we op eigen gelegenheid (zonder ouders....) de stad verkennen. Sydney is een erg aantrekkelijke stad. Heel veel gezien, heel veel gelopen en we komen zeker nog een keer terug.
de donderdag erop nog een dag voor onszelf in Sydney. Ditmaals naar de Taronga Zoo, een errug mooie dierentuin met een dito uitzicht over de stad. Veel Australische dieren natuurlijk, o.a. een zeer intimiderende emu (wij waren banger voor hem dan hij voor ons...). Daarna nog even door naar het surfstrand van Manly en voor een habbekrats gegeten bij een van de ontelbare eetstalletjes in de stad.
vrijdag 2 september moesten wij de stad helaas verlaten. Deze dag stond in het teken van de Blue Mountains. De Three Sisters gezien (drie versteende aboriginalvrouwen..), heel veel look-out en lullige watervallen en een leuke nature trail. In Bathurst geslapen in een ijskoud hotel boven een gezellige pub (lekker bier!!). Volgens Karen had dit creepy hotel de schimmigste badkamer waar ze ooit heeft gedouched...
de volgende, koude dag vroeg op voor een tocht van 600 km naar Tocumwal (weer een gat). Onderweg hebben we in recordtijd appels, passievruchten, meloen en een Nashi Peer naar binnen gewerkt. We waren namelijk verplicht het fruit of weg te gooien, of op te eten. Als echte Hollanders kozen we voor de laatste optie. En dat alleen maar wegens fruitvliegen waar ze hier schijnbaar doodsbang voor zijn.. Onderweg het complete Australische dierenrijk tegengekomen: kangeroes, emoes, lepelaars, heel veel schapen/koeien/papegaaien in alle kleuren en maten. Het gat bezat trouwens wel een prima motel.
De zondag erop was het weer koud, maar wel lekker zonnig. Op naar Bendigo, een oude goudstad. Onderweg in de haven van Echuca nog een hoop Missisippi-achtige stoomboten (als je begrijpt wat ik bedoel...) gezien.
Bendigo is echt een heel mooie stad, ooit (rond 1880) de rijkste stad ter wereld (zeggen ze...). De reden: goud!. Dus zijn we de goudmijn ingegaan, 60 meter onder de grond, compleet met een helm en verlichting. Zelf helaas geen goud gevonden...
En dat brengt ons bij vandaag, maandag 5 september, 23:12 lokale tijd. Na een rit langs minder interessante goudzoekerssteden, Karen eerste contact met het thuisfront kwamen we aan in het Grampians N.P. met wel honderden kangaroes die wel allemaal onderweg zijn tegengekomen. Ook een wandeling gemaakt langs een waterval die je over de hele lengte van boven naar benden kon afdalen (en helaas ook weer terug.... HIJG). Nu zitten we in Tim's Place in Halls Gap, inmiddels ruim 4000 kilometers van Cairns vandaan. Nu nog even kijken of die enorme kangaroe nog steeds voor de deur van ons huisje staat te grazen. En by the way... de sterrenhemel is hier schitterend.
-
05 September 2005 - 18:12
Gert Jan:
Zo te horen heb je 't daar wel goed en verveel je je niet! (Al moe van 't reizen?)
Tsja, hiero weinig bijzonders. Zo'n, 25 graden, daar moeten we 't mee doen.
Irmin verslaapt zich natuurlijk voor 't DnD-en, en verder zijn de colleges weer begonnen.
Veel plezier daar in australie iig en ik hoop dat je op tijd terug bent voor onze verjaardag! -
05 September 2005 - 21:19
Erik:
Maak nou van een fruitvlieg geen kangaroo, hé! -
05 September 2005 - 21:23
Elly:
De weblog gevonden!Wat leuk om jullie reis zo te volgen! Nog veel plezier met de kangaroos en veel groeten Elly -
05 September 2005 - 21:25
Erik:
& Kaar, weet je al wat de hoofdstad van Austalie is?
:P -
05 September 2005 - 21:26
Lesley:
Groeten aan de beestenbende! -
06 September 2005 - 06:47
Maria Korpel:
He, mates, wat een heerlijk relaas, jullie zakker langzaam af... Ik ben benieuwd waar jullie auto je verder naar toe voert... graag tot mails,
good luck, hav' fun! Maria -
06 September 2005 - 09:43
Kwok:
Ik verwacht wel een hoop fotos van jullie.... en Steve Irwin :-D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
