Laatste dagen in Rome

In de ochtend stond er een on-Italiaans goed ontbijtje klaar. Vers, huisgemaakt en ruim voldoende qua hoeveelheid. Het plan voor de ochtend? De Via Appia. De bekendste van alle Romeinse wegen. Hij begint een stukje buiten het centrum maar hé, ik heb toch een fiets ter beschikking. Aan het begin van de weg liggen ook een aantal catacomben. Die van Sint Calixtus zijn het meest bekend. Officieel moest je online reserveren. Maar gek genoeg kon je op de website alleen tickets voor twee personen kopen. Tja…. Dus op goed geluk er maar heen gegaan en zonder problemen nog een kaartje kunnen regelen voor een rondleiding. Met slechts twee andere bezoekers kon ik binnen vijf minuten in de catacomben afdalen. Normaal zijn de groepen stukken groter en zijn er professionele gidsen. Vanwege Corona staan deze allemaal op straat en worden de rondleidingen gegeven door mensen van de kerk. In ons geval een Filipijnse priester die lichtelijk irritant was in zijn manier van presenteren. Daarnaast leek het wel alsof hij nogal haast had. Hoe dan ook, de catacomben zijn immens en zeker de moeite waard.

Fietsen over de oude Via Appia was geen optie, officieel mag het zelfs niet eens. Op de stukken met het oude Romeinse wegdek zou je zo van je fiets stuiteren. Maar gelukkig kon je wel over het naastgelegen voetpad rijden. Langs de route staan oude Romeinse ruïnes, maar wel minder dan ik had verwacht. Een oude graftombe en een opgraving van een badhuis/villa complex waren gratis te bezoeken. Al met al wel een bijzondere ervaring, zo dicht bij de stad maar erg rustig. Eenmaal terug bij het hotel was het tijd voor een mini pizza bij Pinsere, wederom op aanraden van de B&B. Licht, luchtig en super lekker.

Tijdens de Haganum reis naar Rome, inmiddels 22 jaar geleden, heb ik veel van de stad gezien. Één van de plekken was de Palatijn, de oudst bewoonde heuvel van Rome. Tijdens latere bezoeken zijn we er nooit meer terug gekomen. Tijd dus voor een hernieuwde kennismaking. Hier moest je dus wel echt online reserveren bleek. Maar met de moderne technologie was dat ter plekke zo geregeld. Het is tegenwoordig een combi ticket voor het Forum Romanum, de Palatijn en het Colosseum. Voor het laatste moest je een tijdslot kiezen. Dat werd dus de laatst mogelijke, dat gaf me 1,5 uur voor het forum en de Palatijn. Dat bleek precies goed uit te komen. Hier voel je nog het echte oude Rome. Hoe vaak je er ook komt, het blijft indrukwekkend. Dat geldt natuurlijk ook voor het Colosseum. Met mijn ticket bleek ik alleen de bovenste ring te mogen bezoeken en niet de arena vloer zelf. Jammer maar niet minder indrukwekkend. De kelders van de arena waren trouwens toch dicht voor renovatie werkzaamheden, dus die had ik hoe dan ook niet kunnen bezoeken.

Het was ruim 20 minuten lopen vanaf het centrum terug naar het hotel. Ik had natuurlijk weer eens flinke honger, dus maar weer een ander restaurant in de straat van de B&B geprobeerd. Veel vis op de kaart, dus maar weer eens aan de zeebaars, met een Carbonara vooraf. Ja ja, die calorietjes had ik er die dag wel afgelopen. Half flesje wijn erbij en wederom heerlijk gegeten.

Maar… de fiets moest nog ingepakt worden. Oefening baart kunst. Het ging een stuk sneller dan de voorgaande keer. Alle uitstekende delen en het voorwiel goed ingepakt met bubbel plastic, de doos iets kleiner gemaakt zodat deze precies voldeed aan de maximum maten die volgens de koerier toegestaan waren. Ik had een klein meesterwerk opgeleverd. Nu maar hopen dat hij nog heelhuids thuis wordt afgeleverd.


De laatste dag alweer. Mijn fiets zou tussen 9 en 5 worden opgehaald. Heerlijk, die koeriers met hun ruime tijdsblokken. Gelukkig waren de eigenaren van het hotel zeker tot 4 uur thuis en ze vonden het geen probleem om de koerier op te wachten. Wat een toppers. Ik had dus alle tijd voor nog wat nostalgie. Het Pantheon, tijdloos. Het Piazza Navona. Wat heb ik daar mooie herinneringen aan. Het plein van de pissende Neptunus. Als tiener lauwe Peroni's drinken op de rand van de fontein. Daar zou ju nu een vette boete voor krijgen. Wordt ook goed op gehandhaafd, net als bij de Spaanse trappen en de Trevi fontein overigens. Onder het genot van mijn duurste kop thee ooit zat ik heerlijk op het beste terras van het plein. Onbetaalbaar….

De lunch wilde ik doen in Trastevere, de "volkswijk" van Rome. Onderweg vond ik bij een winkel een geschikte tas voor de terugweg. Alleen, wel onhandig om met best zo'n zwaar ding te sjouwen. De botanische tuin heb ik dus helaas maar overgeslagen. Was een heerlijk uitzichtspunt over de stad volgens de eigenaresse van de B&B. Doen we dan maar een andere keer. Gek genoeg vond ik in Trastevere niet zo snel een restaurant. Dus bij een bar maar ff een panini gehaald. Om daarna tig leukere restaurants tegen te komen. Zal je altijd hebben. Goed, ter compensatie nog maar weer eens een ijsje gehaald.

Inmiddels was het half 2 uur, maar nog geen bericht over mijn fiets. Onderweg naar het hotel liep ik langs het museum 'Mercati di Traiano'. Oftewel een van de oude commerciële centra uit de Romeinse tijd. Was ik nog nooit geweest. Vrij groot museum complex, maar het viel toch een beetje tegen. De museum collectie was een beetje onsamenhangend geheel. Het complex zelf was weliswaar behoorlijk goed bewaard gebleven, maar wist me niet echt te imponeren.

Terug in het hotel was het inmiddels ruim na drieën. Om vier uur was dan eindelijk de koerier er. Ik kreeg niet eens de kans om te helpen met de fiets, de eigenaar was me al voor en droeg hem zo naar de bestelbus. Ik voelde me wel een beetje lullig, deze mensen waren echt veel te goed. Ben je ooit nog een in Rome: Babbo Guest House!!!

De rest van de middag nog even gerust en stiekem toch nog om de hoek nóg een ijsje gehaald. Ik zal het Italiaanse ijs ontzettend missen. Hetzelfde voor de pizza's, 's avonds had ik weer een top exemplaar op mijn bord.

Rome, arrivederci!


De rest is niet meer zo spannend. Vroeg slapen, vroeg op. Helaas geen ontbijt of afscheid kunnen nemen. Met de trein naar het vliegveld. Vlotjes inchecken, geen overdreven zware Corona checks of iets dergelijks. De vlucht was ietsjes vertraagd. De kist was voor 2/3 gevuld, iedereen netjes een master op. Met de trein naar huis. Oost west, thuis best.